Τίγρης ο Βασιλικός*

*όχι αυτός που φυτρώνει στις γλάστρες

Ωραίος και αρχοντικός ο μεγάλος Τίγρης της Triumph. Σε πολλούς μπορεί να μην αρέσει το σχέδιο του και να λένε ότι αντιγράφει την BMW, που όντως το κάνει. Για μένα όμως που ποτέ δεν συμπάθησα το αλλήθωρο βλέμμα των BMW μου αρέσει πιο πολύ η συμμετρία του Triumph.

Το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεσαι στον "βασιλιά" της οικογένειας των Tiger είναι το μέγεθος. Οι διαστάσεις του και τα κιλά του δύνονται απλόχερα. Το πρώτο δεν σε ενοχλεί, το αντίθετο μάλιστα. Το δεύτερο προβληματίζει μόνο σε πολύ μικρές ταχύτητες μέσα στην πόλη. Προσέξτε στην φώτο ότι πατάω άνετα με το αριστερό πόδι ενώ το δεξί είναι πάνω στο μαρσπιέ. Βέβαια είμαι και 1,86. Στον δρόμο ο έξτρα όγκος προσφέρει πολύ καλή προστασία από τον αέρα και η ποιότητα κύλισης είναι εξαιρετική.

Στην μικρή δικάβαλη βόλτα που έκανα, τόσο σε εθνική όσο και σε επαρχιακό το μηχανάκι συμπεριφέρθηκε άψογα όπως θα περίμενες από την κατηγορία τιμής που ανήκει. Κανένα πρόβλημα από την θερμοκρασία του κινητήρα, ο άξονας είναι άψογος σε σημείο που με έκανε να αναθεωρήσω για τον άξονα του γκούτσι μου. Στην εθνική είναι οδοστρωτήρας χωρίς όμως να προβληματίζει σε κλειστές στροφές. Εδώ μεγάλο ρόλο παίζουν οι ποιοτικές του αναρτήσεις που είναι όσο μαλακές χρειάζονται με σωστές αποσβέσεις.

Τέλος έχουμε το κεφάλαιο ηλεκτρονικά. Το μηχανάκι της δοκιμής είχε όλο το ηλεκτρονικό πακέτο. Δεν πρόλαβα να ασχοληθώ καθόλου με τις ρυθμίσεις (ήταν όλες στις στάνταρ θέσεις) προσπάθησα όμως να δω αν λειτουργούν μιας και ήταν η πρώτη φορά που οδηγούσα μοτοσυκλέτα με traction control. Από ABS έχω εμπειρία και με άλλες μοτοσυκλέτες. Λοιπόν τα φρένα δεν κατάφερα ποτέ να τα φέρω σε δύσκολη θέση ακόμα και στην άθλια άσφαλτο της Θεσσαλονίκης. Το ABS δεν μπήκε ποτέ σε λειτουργία ακόμα και όταν τσαρούχωσα τη μανέτα και κόντεψα να χάσω τον συνεπιβάτη μου από πάνω. Η συνδυασμένη λειτουργία τους είναι εξαιρετική. Το traction όμως κατάφερα να το κάνω δουλέψει. Σε ένα φανάρι έφυγα τέρμα γκάζι και δεν το έκλεισα καθόλου για τις 4 πρώτες σχέσεις. Το μηχανάκι, πάρα το άθλιο πίσω λάστιχο, έφυγε μπροστά χωρίς χαζοσπινιαρίσματα με μια διαρκή ώθηση. Την λειτουργία του traction την καταλάβαινες μόνο από τον ήχο του μοτέρ που το άκουγες να κόβει. Η αίσθηση όμως ήταν αυτής μιας διαρκούς επιτάχυνσης. Βέβαια αν περιμένεις ότι τα 130+ άλογα του τίγρη θα ξηλώσουν την άσφαλτο θα απογοητευτείς. Στα νούμερα είναι ελάχιστα γρηγορότερος από στάση σε σχέση με το (ελαφρύτερο αλλά πολύ πιο αδύναμο) γκούτσι μου. Βέβαια οι ρεπρίζ του είναι πολύ καλές και στον ανοιχτό δρόμο απολαμβάνεις άνετο ταξίδι. Λίγο μας τα χαλάει η υπερβολική ευαισθησία του ride by wire που κάνει το μηχανάκι κάπως νευρικό. Γιατί είμαι σίγουρος ότι στα επόμενα μοντέλα θα το βελτιώσουν σε αυτό το σημείο;

Αν θέλεις ένα ψηλό street να το φορτώσεις και να ταξιδέψεις 2κάβαλος σε εθνικές - επαρχιακούς - ευρωπαϊκούς δρόμους ο βασιλιάς των τίγρεων νομίζω είναι μια καλή επιλογή. Θα μου πείτε υπάρχει και ο μικρός που είναι και αυτός νέος και αξιόλογος. Θα απαντήσω όπως λένε και οι Αμερικάνοι "there is no replacement for displacement".